صفت انحراف (تجوید)صفت انحراف به انحراف حرف از مخرج خود به سمت مخرج حرف دیگر اطلاق می‌شود و یکی از صفات فرعی حروف می‌باشد. ۱ - تعریف«انحراف» در لغت به معنای مایل و کج، و در اصطلاح علم تجوید عبارت است از میل و انحراف حرف از مخرج خود به سوی مخرج دیگر. ۲ - توضیحانحراف از صفات دو حرف «ل» و «ر» است. «ل» از مخرج خود به کناره زبان و به سوی مخرج «ض» و «ر» نیز به پشت زبان و به سوی مخرج «ل» منحرف می‌شود. انحراف از جمله صفات فرعی و عارضی حروف است. [۱]
بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۷۲.
[۲]
خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۲، ص۱۳۷۷.
[۳]
موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص (۵۹-۶۰).
[۴]
فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص۱۵۱.
[۵]
جمعی از محققان، التجوید، ص۲۰.
[۶]
محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۵۰.
[۷]
قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، -۴۶۱ق، الموضع فی التجوید، ص۹۲.
۳ - عناوین مرتبطحروف منحرف . ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«صفت انحراف». رده‌های این صفحه : تجوید | قرآن شناسی
|